İnsan neden günlük tutmak ister ki? Neden… ben neden defalarca niyetlenmeme rağmen en uzunu iki üç haftayı geçmeyen nitelikte süreklilik arz etmeyen günlüklerle yetinmek zorunda kaldım…
Evet neden günlük… belki yalnızlığı yenmek için… ama sadece yalnızlar yazmıyor ki… kalabalıklar içinde yalnız kalma korkusu dediğinizi duyar gibiyim… hem klişe hem de bence yeterli değil… herhalde doğrusu duvarlarla konuşup deli zannedilmektense yazma yolunu seçerek içimizde büyütüp dışa vurmaktan çekindiklerimizi bir şekilde aktararak rahatlamak…ne de olsa delilikten daha entelektüel bir uğraş…
Bir tür ifrazat günlük tutmak… bir tür kaçış… insan hep bir şeylerden kaçıp kurtulmak ister ya…aslında kaçması gereken kendisidir…günlük tutmak da bu işlevi görür esasında… uzaktan içinde olduğunuz bir resme kayıtsızca endişelenmeden bakmak… aa bu ben miyim demek mesela… insan düşünme yetisiyle diğerlerinden ayrılır ve bunu kendisini soyutlama yoluyla kendi varlığının farkına vararak yapar…
Günlük bahsi her aklıma düşüp de iştahım kabardığı zaman aklıma Kafka gelir…eserlerini dostunun ihaneti neticesinde okuyabildiğimiz insan… içimde ağır basan görüş keşke Kafka bu ihanete uğramasaydı diyor…evet belki o zaman onu kimse tanımayacaktı…ama zaten o da tanınmak istememişti ki…yazdıkları ancak onun iradesi dahilinde kullanılmalıydı…aksi takdirde bir insana yapılabilecek en ciddi ihanetlerden birine maruz kalınmış demektir…yazdıklarımız bizim birer parçamızdır artık…bizim ürettiklerimizdir ve bizden izler taşırlar…onlar doğurganlığımızın kanıtıdır…
18 şubat 2008
eyüpsultan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder