Benimki okyanusa kayıkla çıkmak gibi,
Hayat hep çelişki getirmekte beraberinde.
Ne çok şeyi değiştirecekken belki de,
Şimdi yaşamın kıyısındayım sükut içinde.
Kimseye değmesin hüznüm diye,
Gülümsüyorum acizce herkese...
Hatırlanmak istiyorum, unutarak
Hatırlanmanın önce unutulmak olduğunu...
Derken, bir bozkır ıslığı fısıldıyor,
-Beceremiyorsan çek git diye
Ve unutma diyor
Sen isteyerek geldin bu hale!
7 aralık 2004
Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder