Reformasyon Akımı
Milliyetçiliğin nihai meselesi siyasi iken Reformasyon akımı için din temel mesele ve bizatihi amaçtır. Milliyetçilik dini milli ihtiyaçlara göre şekillendirmek isterken Reformasyon akımı ise milli hayatı dine göre şekillendirmek istemektedir.
Milliyetçilik uygulamaya koymayı düşündüğü din politikası ile devletin kanunlarına şeriat kanunlarının eski gücünü vermeyi hedeflerken, Reformasyon akımı ise devletin kanunlarının İslami temellerden çıkarmasını talep etmektedir. Bu suretle dinin gücünü yeniden ikame etme arzusundadırlar.
Reformasyon akımı dinin tehlikeye düşürülmesinin müsebbibi olarak gördüğü Batıcılıkla mücadelesinin yanı sıra Batıcılıktan neşet ettiğini düşündüğü Milliyetçilikle de mücadele etmek zorunda kalmıştır. İslam birliğini muhafaza etme gayesinde olan Reformasyon akımı mezhepleri birleştirmek suretiyle yaşanan ayrılığı da nihayete erdirmek istemektedir.
Reformasyon akımı Tarihi İslam’ı reddederek İslam’daki dünya tasvirinin aslında dünya hayatını küçümsemekten ziyade önemsediğine atıfta bulunmaktadır. İslamiyet’in insanın tekamülünü esas aldığını belirterek Tarihi İslam’ın sebep olduğunu düşündüğü bezginlikten kurtulmayı hedeflemektedir.
Milliyetçilik batı kültürünü onaylar ve onun üstünlüğünü kabul eder. Türklüğün batı medeniyetinin esaslarını takip ederek aynı gelişmeye sahip olmasını, ancak bu gelişmenin milli-Türk tarihine dayandırılması gerektiği görüşündedir. Bu bir nev’i batının şekli bir onaylamasıdır. Milliyetçilerin Batıcılık karşıtlığı batı kültürünün şekline değil muhtevasına yöneliktir. Reformasyon ise batı kültürünü temelden inkar etmekte ve esas olarak ahlaki yönden üstünlüğünü kabul etmemektedir.
Reformasyon akımına göre yapılması gereken batı kültürünün İslam-Türk kültürüne intibak ettirilmesi, bu kültürün kendi prensip ve anlayışlarının egemenliği altına sokulmasıdır. Burada salt taklit değil, yaratıcı bir fikri faaliyetin hakim olması gerekmektedir.
Milliyetçi din anlayışı ve Milliyetçi din politikası İslam idealine uymamaktadır. Hilafet ve İslam birliği fikri Milliyetçi akımın etkisiyle tehlikeye düşmüştür. Bu bağlamda Kavmiyetçiliğe en büyük saldırı Akif’ten gelmekte ve Akif Kavmiyetçiliği İslam’ın başına gelen en son musibet olarak nitelendirmektedir.
Reformasyon akımı Batıcılık karşıtlığının bir neticesi olarak Parlamentarizm fikrine de karşıdır. Bunun yerine meşruti monarşi fikrini benimsemektedir. Zira bu sistemin İslami ideallere daha uygun olduğunu düşünmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder