yarım kalmış bir şiir gibiyim şu hayatta...: ölüm...

Cumartesi, Temmuz 19, 2008

ölüm...

ölüm ki aklımı kemiren bir kurt
döner ha döner beynimin içinde...
çırpınmak nafile, yok onsuz bir yurt
hep o var, her filmin son sahnesinde...

15 temmuz 2008
islambey

1 yorum:

Adsız dedi ki...: Iyi bir baslangic; 24 Mayıs 2011 09:34

Yorum Gönder

sevgilerde

Sevgileri yarınlara bıraktınız, Çekingen, tutuk, saygılı. Bütün yakınlarınız, Sizi yanlış tanıdı. Bitmeyen işler yüzünden, (Siz böyle olsun istemezdiniz) Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi, Kalbinizi dolduran duygular, Kalbinizde kaldı. Siz geniş zamanlar umuyordunuz, Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek. Yılların telâşlarda bu kadar çabuk, Geçeceği aklınıza gelmezdi. Gizli bahçenizde Açan çiçekler vardı, Gecelerde ve yalnız. Vermeye az buldunuz Yahut vaktiniz olmadı. Behçet Necatigil

kale

Senin ruhun Tanrı'nın gizli kalesidir.
Gece gündüz gözünü kırpmadan onun bekçiliğini yapmalısın.
Kem gözlerden saklamalısın sırrını.
Yılanların zümrüt gözleri, temmuz sıcağında, seni albeni tuzağına düşürüp, aşırmasınlar mücevherini.Aklın bir kılıç olsun, duygun bir kalkan, bilgin de bir zırh.
Göze görünmez şer çerisine karşı bunlarla donanmış olarak, ruhuna yaban kişilerin ellerini değdirmemeleri için savaş.Her yandan hisar ve burçlarına sızmaya çalışacaklardır ruh iç kalesinin düşmanları. Ve bu düşmanların paravanası olanlar; şu veya bu planda onlarla anlaşmış,uzlaşmış,barışmış olanlar. Maskeyle yüzün doğal derisi arasındaki belirgin fark gibi, bunlarla gerçek dava erleri arasında da net bir fark vardır.
Bu farka, sezgini geliştirerek erebilirsin. Ruh kalendeki hiç bir taşı, hatta kerpici hor görme.
Onları yabancıların altından yontma yapı taşlarıyla bile değişme. Asıl altın senin taşında, senin kerpicindedir.
Kaleni dıştan olduğu kadar, hatta daha fazla, içten onar.
Dayanaklar ve desteklerle güçlendir.
Çeliğine su ver boyuna.
Temellerini süreklice gözden geçir.
Kalenin kalbini gökyüzüne bir ayna gibi tut.
Aynadaki işaretler sana istediğin haberleri verecektir.
Pencerelerini yalnız günışığına aç kalenin.
Yalnız güneşe aç.
Yalancı ve yapma ışıklara ihtiyacı yok odalarının.Kale kapısına getirilmiş yabancı bal ve çiçekleri geri çevir.
Zehirlidir onlar.
Sen bahçendeki çiçeklere ve o çiçeklerin üzerinde dolaşan arıların biriktirdikleri bala bak.
Asıl bal o bal, asıl çiçekler o çiçeklerdir.....
Sezai Karakoç